11. października 2022r. uczniowie klasy V, z wychowawcą, udali się na wycieczkę do Pisza i okolic. Celem wyjazdu było kształtowanie poczucia przynależności do wspólnoty narodowej. Poszanowanie historii i kultury regionu oraz integracja zespołu klasowego.
Pierwszym punktem wycieczki były zajęcia w Muzeum Ziemi Piskiej w Piszu, gdzie uczniowie zwiedzili wystawę przyrodniczą, skład której wchodzą spreparowane okazy ptaków, ssaków, ryb oraz gadów. Są to przykłady przyrody rodzimej, charakterystycznej dla Warmii i Mazur, ze szczególnym uwzględnieniem Puszczy Piskiej. Ekspozycja prezentuje tła dźwiękowe z odgłosami zwierząt, które można usłyszeć w lesie.
„W części archeologicznej znajdują się najstarsze pamiątki osadnictwa na Ziemi Piskiej. Jednym z najciekawszych obiektów historycznych w zbiorach są możdżenie tura, wydobyte z rzeki Pisy podczas budy przeprawy mostowej w 2009 roku. Wiek znaleziska, określonego metodą radiowęglową, oceniono na 3750 lat. Ostatnie puszczańskie tury padły pod koniec XVII wieku.
Wiedza o dziejach Ziemi Piskiej jest ograniczona, szerszych badań archeologicznych na tym terenie nie prowadzono, a wszelkie odkrycia miały raczej charakter przypadkowy. Jedno z takich odkryć miało miejsce w 1985 roku w Piszu przy ulicy Okopowej, gdy podczas prac ziemnych natrafiono na dwa groby popielnicowe wojowników pruskich, pochodzące z okresu wpływów rzymskich (I-III w. n. e.), opisane przez Mirosława Hoffmanna jako Nekropola Galindai.
W podobnym okresie na mazurskich jeziorach budowano osady nawodne, które miały chronić mieszkańców przed napadami innych plemion, dawać łatwy dostęp do wody pitnej oraz żyznych gleb na brzegach jezior. W muzeum prezentowana jest osada nawodna odkryta w XIX wieku na jeziorze Orzysz. W centralnej części sali znajduje się także makieta piskiego zamku zrobiona na podstawie projektów Niclasa de Kempa z 1602 roku.”
Następnie udaliśmy się do sali historycznej została podzielona na kilka stref tematycznych. W pierwszej z nich omawiane są najważniejsze religie wyznawane w przeszłości oraz obecnie przez mieszkańców Ziemi Piskiej. Poznaliśmy w zarysie historię Pisza, która prezentowana jest w kilku strefach muzealnych. Na wystawie można przeczytać najstarszy dokument w historii naszego miasta – przywilej praw osadniczych i bartnych z 1367 r., obejrzeć ciekawy zbiór archiwalnych fotografii, a także mapy pokazujące zmiany i losy nadgranicznych terenów w pierwszej połowie XX wieku.
Jedną ze stref poświęcono Mazurom, przedwojennym mieszkańcom Prus Wschodnich, którzy stanowili charakterystyczną grupę etniczną zamieszkującą tereny bezpośrednio sąsiadujące z Polską. Mazurzy w zdecydowanej większości byli wyznania ewangelickiego, posługiwali się gwarą mazurską, która wywodzi się z języka staropolskiego z dużym udziałem zapożyczeń z języka niemieckiego. Wskutek działań wojennych i emigracji w drugiej połowie XX w., Mazurzy stanowią dzisiaj niewielki odsetek mieszkańców Ziemi Piskiej.
Przy wyjściu z hali historycznej obejrzeliśmy eksponaty nawiązujące do epoki PRL, m.in. pamiątki mieszkańców Pisza, tablice nieistniejących urzędów i instytucji, a także zdjęcia z drugiej połowy XX w.
Ostatnia sala, to sala etnograficzna. Prezentowane są przedmioty codziennego użytku, wykorzystywane przed laty w rzemiośle, rolnictwie, leśnictwie i bartnictwie oraz rybołówstwie. Tymi profesjami zajmowali się głównie dawni mieszkańcy Ziemi Piskiej. Pozyskiwanie i przetwarzanie drewna, darów lasów, jezior i rzek oraz plonów rolnych stanowiło podstawę egzystencji na Mazurach.
Źródło: https://www.muzeumziemipiskiej.pl/p,82,wystawa-historyczna
Kolejnym punktem wycieczki było zwiedzanie Izby Regionalnej w Wejsunach, która została założona z w 1971 roku przez Eugeniusza Bielawskiego - miejscowego nauczyciela, działacza społeczno-kulturalnego, żołnierza Armii Krajowej. W izbie znajdują się stare meble, przedmioty codziennego użytku, narzędzia gospodarskie jakie wykorzystywane były przez mieszkańców regionu w dawnych czasach.
Z Wejsun udaliśmy się do pobliskiego Wojnowa, do Cerkwi pod wezwaniem Zaśnięcia Matki Bożej, która jest świątynią parafii Zaśnięcia Matki Bożej, Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego. Z zaciekawieniem wysłuchaliśmy historii założenia parafii oraz losów samej świątyni i jej wiernych.
Po dużej dawce informacji o naszym najbliższym regionie udaliśmy się do Ukty na integracyjne ognisko.